Toen vorige week de oudste haar belofte verbrak om samen met de vriendin een yoga les te volgen, zag de jongste haar kans! En dus gaf ik die dag les aan 1 tiener. Ouch! Deuk in dat yoga- ego. Big time!
Maar wat vroeger een constant gevecht voor motivatie was, gaf nu ruimte voor verdieping. De 1 op 1 les gaf ruimte voor intieme gesprekjes, het fysiek verleggen van grenzen en een prachtige zelf affirmerende meditatie. Na uitgebreide bedankjes liep mijn tiener op wolkjes de deur uit. Haar lading leek een hoop lichter. Zó moet het dus zijn en zo voelt het mijn missie uit te dragen. Ik voel letterlijk hoe de tiener in kwestie zichzelf sterk maakt. En hoe yoga haar daarbij helpt. Maar zonder die intrinsieke motivatie, ça fait nul! Vanaf nu verplicht ik tijdens de yoga niemand meer tot iets. Ook de yoga les voor mijn kinderen van 6 tot 9 jaar, leek veel lichter dan anders. Waar ik vroeger een programma af te werken had, liet ik het los en gaf zelfs een van mijn kids even les. Het werd een prachtige samen geregisseerde "Happy Heart" sessie, en de knuffels achteraf leken me plots veel intenser ... Mijn yoga jongeren leren me dus een prachtige les: iemand motiveren kan je enkel zelf. Als ouder/opvoeder de ruimte geven om die kracht in jezelf te vinden geeft een veel beter resultaat dan het afdwingen van motivatie. Na een gesprekje met Uma besloten we de yoga even los te laten. Ze komt erbij wanneer ze zelf voelt dat ze er behoefte aan heeft. En tijdens de yoga les werkt ze voor school of leest een boek (dus géén schermtijd). Een fysieke work-out met zus Ella staat meestal ook op het programma (& daar kiezen ze zelf voor). En daar kan ik mee leven. :-)
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Author = KristinIk ben mama van 2 (jong) adolescenten, een creatieve multipotential die houdt van schrijven, intuïtief schilderen, astrologie en nog zo veel meer. Archives
Januari 2021
Categories |