ADHD: een "ziekte" van de moderne tijd???

Als je praat over een aandacht tekort lijkt het alsof er 2 kampen zijn. Zij die het zien als een psychiatrische aandoening & een problematische aangeboren ziekte en zij die volledig in ontkenning gaan en dit een ‘ziekte’ noemen van de moderne tijd zonder de medische diagnoses te erkennen. Aan te pakken met wat extra orde en systeem. Of net volledige rust voor het individu creëren en dan komt alles goed. 
 
Als volwassen vrouw met ADD (zonder de hyper variant) kan ik uit eigen gevoel zeggen dat de “waarheid” net zo zwart als wit is en er ergens tussenin ligt.
 
Ja, een aandacht tekort is een klinisch aantoonbaar verschil. Het is een chemisch probleem waardoor de overdracht van elektrische pulsen tussen wel 100 biljoen neuronen in de hersenen moeilijker verloopt. 
 
1 op de 20 kinderen heeft te maken met ADHD en daarboven komt ook nog de minder voorkomende en minder aantoonbare variant zonder de hyperactiviteit. Dat zijn dus gemakkelijk 2 kinderen in een gemiddelde klas.
 
De uitdagingen zijn niet mals:

• geen/moeilijk orde kunnen creëren
• moeilijk prioriteiten stellen en dingen afkrijgen (of sowieso niet gestart geraken)
• moeite met je emoties reguleren (alles is drama)
• moeilijk in slaap vallen
• zich zorgen maken over kleine dingen (want niet kunnen relativeren en een fantasie die met hen op de loop gaat)
• het korte termijn werkgeheugen dat soms een zeef lijkt
  
  

De keerzijde van de medaille is ook niet verwaarloosbaar:

• zaken die je echt interesseren kunnen je aandacht net heel sterk maken (hyperfocus)
• een veelheid van afwisselende prikkels lijkt vaak geen probleem te zijn (zoals het wel is bij HSP), en vaak gaat men zelf als een ekster op zoek naar extra “schittering” (wat even leuk als gevaarlijk kan zijn)
• andere problemen gaan vaak hand in hand zoals depressie, angststoornis, opstandig gedrag, leerstoornis, taal-onvaardigheid, laag zelfbeeld en beperkte sociale vaardigheden

 
Voor veel mensen zijn enkele van die zaken herkenbaar (en vaak ook erg komisch), maar als ze bijna allemaal continu aanwezig zijn, lijken ze het dagelijkse leven in onze drukke maatschappij wel degelijk te belemmeren. En word je soms héél erg moe van jezelf (en het over presteren) met en in deze drukte.
 
En daar komt dan het tweede luik: onze maatschappij is in de laatste 25 jaar enorm veranderd. Het lijkt wel een informatiesnelweg met constante prikkels. Die letterlijk allemaal onze aandacht vragen. Die hun best doen om te flikkeren en toeteren om je aandacht te vangen. 
 
Onze wereld zoals ze nu is, vrààgt eigenlijk om een brein dat veel prikkels aankan. Dat het leuk vindt om geprikkeld te worden. Continu. En dat is AD(h)D. De evolutieleer mààkt m.a.w. ook zelf aan wat nodig is.
 
Alleen gaat dat wel ten koste van gedetailleerde focus en concentratie.
 
Vooral bij oninteressante of zich oneindig herhalende zaken, worden de elektrische pulsen tussen de 100 biljoen neuronen moeilijker doorgegeven. En is leren uit een (slecht gestructureerd) boek of van een saaie ex cathedra leerkracht gewoon niet prikkelend genoeg. En zoekt het brein andere uitdaging. Exit focus op die ene taak dus.
 
Vaak beweren artsen dat medicatie de (enige echte) oplossing is, zoals je een slechtziende een bril geeft. Maar het lost uiteindelijk niets op en je benadert slechts 1 aspect bij de behandeling (los van de niet malse bijwerkingen wat betreft dosisexperimenten).
 
In de kwantum fysica zegt men heel mooi “neurons that wire together fire together”. Wat zoveel betekent als dat je de realiteit kan waarmaken in/met je gedachten via emoties en lichamelijke waarneming. Positieve gedachten maken scheikundig positieve emoties en negatieve gedachten sturen je negatieve emoties aan. Je brein is m.a.w. plastisch en wat je met heel je zijn gelooft kan je ook waarmaken.
 
Deze andere aspecten vragen niét om medicatie dan wel om hulp bij vaardigheden en bij evaluatie welke problemen er zijn. En hoe die uitdagingen uit eigen kracht aangepakt kunnen worden. Dat vraagt letterlijk om een team (leraren, hulpverleners, vrienden, ouders...)  dat helpt sterktes aan te juichen en moeilijkheden aan te pakken om hun volle potentieel te bereiken.

• Er kan veel bereikt worden met een evenwaardige prikkeling van het rechter en linker brein. Logische kennis (goed geordend) aangevuld met creatieve beleving.
• Yoga & relaxatietechnieken helpen bij de emotionele & lichamelijke waarneming en meditatie kan de brein plasticiteit in grote mate verhogen en dus meer focus geven waar gewenst.
• Het actief op zoek gaan naar talenten en passies zou prioritair moeten zijn in de behandeling. En dan is aansturing van je focus naar de zaken die écht interesseert een logisch gevolg.

 
Hier ligt een hele grote uitdaging wat betreft de juiste school- en studie keuze. En in een samenwerking tussen de onderwijsnetten (en het delen van best practises), het CLB, de psychologen en de ouders. 
De studie- en schoolkeuze bepaalt immers hoe de jongere zich moet schikken naar de verwachtingen.

De meeste scholen gaan hierbij voorbij aan echte authentieke creativiteit (voor mij toch wel verbazingwekkend wanneer het o.a. gaat om creatieve "kunst" opleidingen) en kijken vooral niet in eigen boezem wanneer het gaat om structuur creëren en teamvorming met het thuisfront.

En zo lang dit niet gebeurt blijven de wachtlijsten voor diagnose immens, wordt de farmaceutica slapend rijk en worden jongeren in een hokje geduwd waar ze wellicht nooit meer uit geraken.


Mijn blogs en advies zijn vooral gestoeld op eigen ervaring als volwassene met een zeer wisselende aandacht, als dochter van een papa met ADHD (alsook een diagnose van bipolariteit) en als moeder van een schat van een creatieve dochter met dezelfde handleiding…

Ik laat me graag inspireren door genuanceerde experten in dit veld waaronder dr Tom Brown. Zijn filmpje over ADHD bracht mij destijds een echt a-ha gevoel!  
 
Het is mijn missie om het hokjesdenken en de passieve vorm van medicatie voor zoveel mogelijk jongeren te vermijden (let wel soms is medicatie ook echt nodig zie ik in mijn job in de Jeugdzorg).
 
Hoe doe ik dat concreet?
Samen met de jongere ga ik op schattenjacht naar wat focus geeft. Met leuke creatieve uitdagingen en relaxatie therapie maken we op een ontspannen manier de energie vrij om dromen te beleven. Om een energiek en positief leven te leiden met focus en in flow.

• Er komen terug enkele plekjes bij in de Energy Flow privé therapie reeks, welke alleen of per twee gevolgd kan worden.
• In het najaar starten we met de brein management groepstrajecten (een leven met Focus in Flow) waar je jouw interesse nu al kan voor aangeven (de wachtlijst is nog niet officieel geopend).Hier voorzie ik een groep jongeren vanaf 14 jaar en een groep adolescenten vanaf 17 jaar.
• Lezingen in scholen zijn mogelijk alsook groepssessies en/of begeleiding in een lessenpakket focus & flow bestaande uit creatieve relaxatie en meditatietechnieken. 
  
  

Stuur me gerust een mailt en/of bel me als ik je met een van deze hulpvormen  van dienst kan zijn  en/of samenwerking gewenst is.

Liefs, 
​Kristin Juliette