|
De laatste 3 maanden volgde ik de maancycli erg nauwgezet. Gewoon voor mezelf. Om naast de actieve manifesterende nieuwe en volle maan fases (& cirkels) ook bewust de meer energie loslatende fases te beleven. Om de zaadjes die geplant zijn ook even rust te geven om te aarden, om in alle rust te ontkiemen.
Voor mij zijn dat de moeilijkste fases. Rust nemen, de dingen hun beloop laten. O wat zou ik graag alles sturen in de richting die ik wil. Daarin herken ik mijn lieve mams. Altijd in de weer, iedereen altijd helpen, van hier naar daar rijden. Alles voor iedereen regelen. Op alle fronten steun bieden. Mijne strijk doen als hij echt uitpuilt :-) . Iedereen die mijn mama kent, knikt nu heel overtuigend ja! In mijn jeugdjaren hoopte ze dat mijn broer en ik in het weekend op tijd zouden opstaan, want de dag is al zo kort (de stofzuiger ging tussen 8 en 9u aan, genoeg geslapen ;-) ), werden er to-do lijstjes gemaakt over wat er op woensdag huishoudelijk door wie moest gebeuren (mijn mams werkte full time en droeg het huishouden quasi alleen). In de auto zat mijn mama ook altijd aan het stuur, alhoewel mijn papa een meer "rustige" chauffeur is, laat hij zich graag rijden... Wat/waar ze sturen kon, stuurde ze dus. Buiten de vakanties nam ze zelden tijd voor gewoon zijn. De boel moest draaien. En nu zoveel jaar later, doet ze dat nog steeds. In haar omgeving worden veel mensen hulpbehoevend. En alhoewel zij zelf al een hernia had en een veel te hoge cholesterol heeft is zij diegene die steeds die hulp geeft. Als ze grenzen stelt doet ze dat voor mijn papa (die in het leven leerde aangeven wanneer het hem te veel is). Terwijl ik dit schrijf krijg ik er tranen van in de ogen, niet omdat ik het zielig vind (ze kiest er zelf voor en doet het allemaal écht met heel haar hart), wel omdat ook ik haar vaak te weinig waardeer. Maar nu dus even terug naar mij. De maanfases helpen mij om dit te doorbreken. Om naast de energieke, manifesterende fases ook bewust rust te nemen. Niet te plannen, minder te piekeren, en meer voor mezelf dan anderen te zorgen. Om naast de focus (die ik als multi-potentialist met ADD ook echt nodig heb) ook de flow toe te laten. Om mijzelf open te stellen voor wat komen mag. Niet aan het stuur maar gewoon relax op de passagiersstoel plaats te nemen. Vandaag stond heel de dag ingepland met de voorbereiding van de full moon cirkel vanavond. Dat gebeurt steeds tot in de puntjes. Het geeft me focus en controle, ook al wijk ik op het moment toch vaak af van het programma (dat meestal veel te vol zit)… En toch ging ik deze ochtend in de flow van dit schrijfsel dat gewoon vanzelf ontstond. Want zoals Elizabeth Gilbert zegt in Big Magic: woorden en ideeën zweven in de ruimte en zoeken een eigenaar. Als jij je niet open stelt om deze "in flow" te ontvangen, gaan ze door naar een ander, om daar geboren te worden. "Pas als we ons ons zo speels mogelijk opstellen kan de goddelijkheid eindelijk serieus zaken met ons doen. De schatten die in jou verborgen liggen hopen dat je JA zult zeggen " (uit Big Magic, Elizabeth Gilbert)
0 Reacties
Dag lieve soulseeker, Gisteren deed ik alweer een maanpraatje (het wordt een gewoonte) en de dag ervoor maakte ik een opname over Mercurius, de planeet van de communicatie, die ons uitdaagt onze waarheid te spreken. En vandaag volgt een geïnspireerd blog-artikel. We zitten duidelijk in het creatieve vissen-seizoen! Op nieuwe maan probeer ik echt goed stil te staan bij mezelf. Waar ik anders al eens een avondje mediteren durf overslaan voor een inspirerend boek, doe ik dat rond nieuwe maan niet. Ook al betekent dat, dat ik om 11.30u in mijn bed nog recht zit, als mijn man naast me eigenlijk wil gaan slapen… Ik probeer me dus vooral open te stellen voor wat er komen wil. Met een nieuwe maan én Neptunus in vissen is het op dat gebied een inspirerende tijd. Ik krijg heel duidelijk ideeën binnen (dat familie boek dat mijn papa ooit wilde schrijven maar misschien gewoon wacht op mij), alsook inzichten over mezelf en de anderen. Deze nieuwe maan is dan ook als een waarheidsdetector, diep duikend brengt de vis altijd naar boven wat er boven mag komen. Voor sommige mensen gaat dat gepaard met angst, en slecht slapen. Dat lijken negatieve effecten van de maan maar hebben ook positieve aspecten. Angsten komen je, net als andere gevoelens, iets vertellen. Wat in jou mag er nog geheeld worden? Welk geloofssysteem heb jij voor jezelf gecreëerd dat je niet langer meer dient? Eens je dit echt goed in de smiezen heb (en doorvoeld krijgt), kan de heling pas starten. Kan je diep in jezelf gaan kijken wat je niét meer wil maar vooral wat je wél wil. De eveneens sterke Mars-in-stier en Saturnus-in-steenbok energie helpt je om in de richting te lopen van opportuniteiten die vast op je pad komen als jij daar ook actief tastbare stappen voor zet. Zo heb ik pas een business opportuniteit geweigerd omdat die niet goed voelde, en creëer ik daardoor tijd voor onderzoek naar dat boek ;-). Enkel je zinnen zetten op hoop, op gelukstreffers is echt niet voldoende om het leven te manifesteren dat jou toebehoort. Deze maan nodigt je uit om waarachtig en aandachtig te zijn. Om geleid door wijsheid en liefde je geïnspireerde visie uit te dragen zodat het ook échte ervaring wordt. Iemand die dit heel mooi doet en anderen, niet op zijn minst mezelf, inspireert is Sophia Govaerts. Met haar boekje Leven in volle overgave laat ze zien hoe een intuïtieve reis doorheen Italië een magische realiteit creëert en hoe ze haar dromen zo tot leven ziet komen. Het Levenskunst event met dit thema, dat we graag samen willen organiseren om ook in levende lijve de overgave te beleven, hebben we even on hold gezet. De bomen in Diest vroegen haar volle aandacht, en als je de roep voelt moét je die volgen. Het relaas van de zeer ongelukkige bomenkap in Diest lees je op haar Facebook pagina, waar je ook de petitie kan vinden om meer natuurleed te voorkomen. Tekenen graag! Een hele mooie manier om actief je emoties helder te krijgen en daar geïnspireerde actie aan te koppelen is creativiteit. Zingen, dansen, tekenen/schilderen helpen je om meer toegang te krijgen tot jouw levenspad. Laat het innerlijke kind in je vrij en voél waar je voor geboren hebt. In alle vrijheid en met héél veel plezier en liefde.  Exact dàt bieden mijn prachtige yoga-sister Siggi en ikzelf je aan tijdens de “Raisin Your vibrations day” op zaterdag 9 maart van 13.30 – 17.30u in de prachtige zaal van Trier te Antwerpen
We laten het kind in ons vrij en sturen onze vibratie de hoogte in. Elk op zijn/haar pad naar een nieuw bewustzijn. Waar we luisteren naar ons lichaam, in contact staan met moeder aarde en onze emoties mogen bijdragen tot ons geluk en tot volledig "zijn". Hoe hoger onze frequentie, onze energie, hoe meer vreugde, vrede in ons hoofd en hart...hoe meer we in onze flow zitten, geïnspireerd zijn en zelf ons eigen leven vorm geven... Wat mag je op deze dag beleven:
Wij kijken er erg naar uit en hopen dat jij last-minute & in overgave je plannen opzij kan schuiven om jouw frequentie te verhogen naar een leven in overgave! Inschrijven voor dit event doe je op https://www.kristinjuliette.com/wellness-event-programma.html Sat nam, Siggi & Kris Meet Mila. Een zoekende meid van 17.
Ze voelt zich niet goed op haar school in een creatieve doch resultaatgerichte richting. Onwennig schuifelend komt ze vandaag binnen. Stilte in de lift. Schoenen en jas gaan aarzelend uit. Ik schenk haar een glaasje water in. We zetten ons neer op ons matje. Ik vraag wat ze voelt. Ze zwijgt. Ik voel haar onwennigheid en spreek deze uit. Zeg dat het ok is. Ze geeft toe dat ze weinig zin had. Maar niet weet waarom. Ik vertaal voor haar dat de confrontatie met je gevoelens soms eng kan zijn. Ze beaamt gretig. Ik geef aan dat hier niets hoeft. Dat alles wat wil komen mag komen, of niet. Dat hier geen resultaten gemeten worden. Geen verwachtingen moeten ingelost. Ze is zichtbaar opgelucht. We landen samen in ons lichaam. Maken het stretchend en kloppend wakker, ontsteken bewust ons kaarsje. Voelen ons lichaam en waar het wringt. Voelen de energie tussen onze handen. Laten de spanning van onze schouders glijden. Ademen gestagneerde energie uit en nieuwe lucht in. De onwennigheid smelt als sneeuw door de zon. We bekijken haar portret van vorige keer. Waar de neergeschreven gevoelens vooral duiden op onzekerheid (niet waardig, getalenteerd, mager, mooi genoeg, té traag, afgeleid, onzeker...), probeer ik haar te laten beschrijven wat ze zelf ziét. Stilte... Zuchten... Amai dat is moeilijk. En dan ineens: "het ene oog is groter dan het andere". Ik vraag haar wat ons dat vertelt. Ze laat het even stil zijn en dan zegt ze spontaan dat ze de dingen vaak groter maakt dan ze zijn. En ze daardoor angst heeft om zich te tonen. Dat ze liever aan de zijlijn staat. Op veilig speelt. Niet uit haar comfortzone komt, omdat ze ànders denkt dan de anderen. Als ik doorvraag op de vraag die ze zichzelf wil stellen blijkt deze vooral op het sociale levensgebied te liggen. Dat ze zichzelf niet sociaal engageert omdat het haar allemaal niet interesseert. Leeftijdsgenoten die praten over het weer en mooie kleren. Dat ze zich afvraagt waar dit over gáát? Dat ze zoekt naar de diepere zin, naar echte verbinding. Ik denk bij mezelf: wat een parel! Zestien en ze staat nu al zo ver dat ze écht op zoek wil gaan naar zichzelf. Naar een hogere betekenis van "zijn". Noem het zelfbewustzijn of spiritualiteit. Dit zijn de nieuwe jongeren. Uit het Aquarius tijdperk. Met een dwingende kracht voor innerlijke en sociale ontwikkeling. Aan het zijn van een compleet persoon binnenin zichzelf (Be to Be). Overspoeld door emoties, functionerend in een wereld die enkel belang hecht aan logisch denken en resultaatgerichte focus. Dat ze door de ontelbare afleidende prikkels vaak moeilijker op 1 ding focussen wordt al snel afgedaan als "niet willen". Dat ons onderwijssysteem mee helpt aan een onevenwicht in rechter en linker brein taken, wordt voor het gemak even vergeten.... Terwijl onze jongeren snàkken naar "wholeness", naar zichzelf mogen accepteren zoals ze zijn, zonder dat iemand anders daar van geacht wordt iets te vinden of iets te denken. Want net dàt remt enorm de creativiteit, de zin om écht iets te presteren van enige waarde Ik laat haar kennismaken met een focus gevende meditatie. Ze sluit haar ogen en laat zich meevoeren. Ik geef aan dat ze mag vertrouwen. Mag fantaseren. Uit het dagelijkse functioneren mag stappen en spanning mag loslaten. Heerlijk hoe ze dat ook zichtbaar doet. Na de meditatie laat ik haar kennismaken met de klei. Maakt ze een beeltenis van de rust die ze vindt in zichzelf. Haar eigen kleine buddha. Ze geniet. Achteraf geeft ze aan hoe heerlijk het was, het contact met de klei. Ik stel haar de vraag of ze dit de komende weken voor zichzelf wil herhalen en geef alvast nog een bolletje klei mee. Ze heeft er duidelijk zin in! En ik ben benieuwd naar haar collectie innerlijke buddha’s. En hoe deze haar dichter bij zichzelf zullen brengen. Mila volgt de Energy Flow coaching reeks, voor veelzijdige, vaak multi-creatieve jongeren die de focus missen om te beantwoorden aan de noden (of wensen) van de maatschappij. Ben (of ken) jij een jongere of (jong) volwassene die op een of andere manier vastloopt? Minder geniet dan hij/zij zou willen. Faalangst heeft, last heeft van perfectionisme of een gevoel van focus mist? Meer mee wil kunnen stromen op wat het leven ons biedt? Neem dan zeker een kijkje op de Jongeren Coaching webpagina. |
Author = KristinIk ben mama van 2 (jong) adolescenten, een creatieve multipotential die houdt van schrijven, intuïtief schilderen, astrologie en nog zo veel meer. Archives
September 2020
Categories |
RSS-feed
