De laatste 3 maanden volgde ik de maancycli erg nauwgezet. Gewoon voor mezelf. Om naast de actieve manifesterende nieuwe en volle maan fases (& cirkels) ook bewust de meer energie loslatende fases te beleven. Om de zaadjes die geplant zijn ook even rust te geven om te aarden, om in alle rust te ontkiemen.
Voor mij zijn dat de moeilijkste fases. Rust nemen, de dingen hun beloop laten. O wat zou ik graag alles sturen in de richting die ik wil. Daarin herken ik mijn lieve mams. Altijd in de weer, iedereen altijd helpen, van hier naar daar rijden. Alles voor iedereen regelen. Op alle fronten steun bieden. Mijne strijk doen als hij echt uitpuilt :-) . Iedereen die mijn mama kent, knikt nu heel overtuigend ja! In mijn jeugdjaren hoopte ze dat mijn broer en ik in het weekend op tijd zouden opstaan, want de dag is al zo kort (de stofzuiger ging tussen 8 en 9u aan, genoeg geslapen ;-) ), werden er to-do lijstjes gemaakt over wat er op woensdag huishoudelijk door wie moest gebeuren (mijn mams werkte full time en droeg het huishouden quasi alleen). In de auto zat mijn mama ook altijd aan het stuur, alhoewel mijn papa een meer "rustige" chauffeur is, laat hij zich graag rijden... Wat/waar ze sturen kon, stuurde ze dus. Buiten de vakanties nam ze zelden tijd voor gewoon zijn. De boel moest draaien. En nu zoveel jaar later, doet ze dat nog steeds. In haar omgeving worden veel mensen hulpbehoevend. En alhoewel zij zelf al een hernia had en een veel te hoge cholesterol heeft is zij diegene die steeds die hulp geeft. Als ze grenzen stelt doet ze dat voor mijn papa (die in het leven leerde aangeven wanneer het hem te veel is). Terwijl ik dit schrijf krijg ik er tranen van in de ogen, niet omdat ik het zielig vind (ze kiest er zelf voor en doet het allemaal écht met heel haar hart), wel omdat ook ik haar vaak te weinig waardeer. Maar nu dus even terug naar mij. De maanfases helpen mij om dit te doorbreken. Om naast de energieke, manifesterende fases ook bewust rust te nemen. Niet te plannen, minder te piekeren, en meer voor mezelf dan anderen te zorgen. Om naast de focus (die ik als multi-potentialist met ADD ook echt nodig heb) ook de flow toe te laten. Om mijzelf open te stellen voor wat komen mag. Niet aan het stuur maar gewoon relax op de passagiersstoel plaats te nemen. Vandaag stond heel de dag ingepland met de voorbereiding van de full moon cirkel vanavond. Dat gebeurt steeds tot in de puntjes. Het geeft me focus en controle, ook al wijk ik op het moment toch vaak af van het programma (dat meestal veel te vol zit)… En toch ging ik deze ochtend in de flow van dit schrijfsel dat gewoon vanzelf ontstond. Want zoals Elizabeth Gilbert zegt in Big Magic: woorden en ideeën zweven in de ruimte en zoeken een eigenaar. Als jij je niet open stelt om deze "in flow" te ontvangen, gaan ze door naar een ander, om daar geboren te worden. "Pas als we ons ons zo speels mogelijk opstellen kan de goddelijkheid eindelijk serieus zaken met ons doen. De schatten die in jou verborgen liggen hopen dat je JA zult zeggen " (uit Big Magic, Elizabeth Gilbert)
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Author = KristinIk ben mama van 2 (jong) adolescenten, een creatieve multipotential die houdt van schrijven, intuïtief schilderen, astrologie en nog zo veel meer. Archives
Januari 2021
Categories |