Creatief ondernemen, ook een vak op de middelbare school

De jongste dochter zit op een kleine en zeer betrokken middelbare school waar een coöperatieve leervorm ervoor zorgt dat ze écht bij de les blijft.
​Haar punten zijn stabiel (niet meer van een 2 naar een 9 afhankelijk van de concentratie) en wonder o wonder, ze gaat ook nog eens graag naar school.
​Dat was in het lager onderwijs echt wel wat anders...

Alleen, beschikt de school over écht minieme budgetten (en staff). Deze leervorm trekt profielen aan met extra aandachtsnoden (die anders uit de boot vallen).  Projectmatig werken vraagt ook wel wat meer intensieve begeleiding. Zo bleek gisteren...

De kerstmarkt werd volledig gedragen door de studenten van het 1e en 2e jaar. De felbevraagde leerkrachten hadden oudercontacten.  Het ouder comité verkocht soep, jenever en glühwein.

De Romeinse eetbordjes, zelfgemaakte houten kerstlichtjes, lekkere cupcakes etc werden helemaal niet aantrekkelijk tentoongesteld of goed & duidelijk geprijsd, en dus ook niet verkocht . Mijn ondernemershart bloedde. Hoe gaan deze mooie, creatieve kinderen ooit leren hun creaties ook aan de man te brengen en de vruchten plukken van hun arbeid? En hoe krijgen ze zo waardering voor hun werk? Want gewoon iets maken/creëren is in deze tijd van overvloed & overprikkeling echt niet voldoende.

Ik heb mezelf alvast de intentie gesteld om in het nieuwe jaar het oudercomité (voor het eerst in mijn leven) te ondersteunen om dit in de toekomst te vermijden... Mijn kandidatuur als creatief coach valt hopelijk in goede aarde.  En ik hoop, met heel mijn hart dat ervaringsgerichte leervormen ooit de credit (en dus ook het krediet) zullen krijgen dat ze verdienen! 

Liefs,
Kris