Het verhaal van de appel en de boom over verschillende manieren van "kennis verwerven"

Rapportentijd…

Een minieme buis voor Latijn op een voor de rest perfect rapport waar goed voor werd gewerkt. Na een relativerende speech van de mama worden Ella’s traantjes weggedrongen. Een strevertje dus, maar van een gezonde stabiele soort, want dansen, scouts en vriendinnetjes komen meestal toch nog op de eerste plaats en zo moet dat ook in een tweede middelbaar.

Een rapport vol pieken en dalen, van 0/10 tot 10/10 voor Wiskunde, van 2/10 tot 9/10 voor  Frans. Een duidelijke indicatie dat er iets “mis” loopt in de school (want “ze kàn het wel, mits voldoende aandacht, concentratie en de durf om meer uitleg te vragen”)… En dan lees je als eindcommentaar: “Een cadeau van een meisje. Iemand die vrolijk dromend de klas binnen wandelt. Een meisje vol fantasie dat dol is op kleine mopjes hier en daar en  alle kinderen kan doen opgaan in haar verhaal.” Uma voelt de inleving van haar hoog sensitieve juf Saar en ligt niet wakker van haar mindere prestaties. Dat ze afscheid moet nemen van juf Saar valt haar daarentegen wél zwaar.

Ook juf Saar vond het een zwaar jaar. Een nieuwe school met een eigen creatieve schwung. Een klas met 24 kinderen van een zeer diverse achtergrond en evenveel leeruitdagingen. En niet alleen educatief maar ook sociaal vormt deze klas al jaren een uitdaging van formaat. De eerste maand was er eentje om u tegen te zeggen voor beide partijen, want ook de kinderen moesten wennen aan deze nieuwe juf met de strenge regels en consequente straffen. Maar kinderen en juf vonden elkaar dankzij een grote dosis empathie en een erg persoonlijke aanpak. Juf Saar vond het dus zwaar. Een jaartje nieuwe dingen proberen, geeft haar hopelijk zin en energie om daarna terug te keren naar het onderwijs. Want leerkrachten met een hart als onze juf Saar zullen er altijd te weinig zijn...

Onlangs las ik mijn eerste basisschool rapportjes… Wat komen we van ver! “Kristien vergooit haar kansen”, “Als Kristine geen lust heeft om te werken is het als boter aan de galg”, “Chris toont gebrek aan belangstelling en aandacht” zijn enkele commentaren uit een bloemlezing demotiverende commentaren. Dat mijn voor- én achternaam door elke leerkracht anders werd geschreven, is nochtans ook geen toonbeeld van aandacht ;-) !

Nog een jaartje in onze creatieve en sociale basisschool Prins Dries en dan maakt ook Uma de overstap naar het meer prestatiegerichte secundaire ASO. Een zoektocht naar een school met voldoende afwisseling en creatieve prikkels dringt zich op. Want als ouder, waarvan de appel niet ver valt van de boom, ben ik (na het lezen van ook mijn secundaire school rapporten) overtuigd dat een school moet passen bij de persoonlijkheid van het kind.

De uitdaging van het onderwijs kan en màg niet alleen zijn om zoveel mogelijk kinderen te laten doorstromen. Een vrolijk dromend meisje vol fantasie dat dol is op kleine mopjes hier en daar, verdient meer en beter. Laat ons hopen dat wij als ouders maar ook het onderwijs er in slagen om iedereen op te laten gaan in mijn appeltje haar verhaal. Dit TEDx filmpje over een andere manier van kennisverwerving, toont dat het vinden van de juiste uitdaging en focus voor velen de sleutel kan zijn tot succes. ​


Suggesties in onze zoektocht zijn uiteraard welkom. Uma is een creatieve intelligente meid die zich héél goed kan concentreren op zaken die ze leuk vindt. Logische vakken, grotere hoeveelheden “van buiten te leren” vakken en repetitieve handelingen zijn aan haar minder besteed.