relaxatie therapie of time out?

12/11/2019

Blij dat ik weer in de 2e helft van de week ben aanbeland. De eerste helft werk ik als onthaalmedewerker voor een crisis- & thuisbegeleiding opvangcentrum voor jongeren. De 2e helft werk ik als zelfstandig wellbeing coach.

In het eerste deel van de week sta ik machteloos te kijken naar wat zich voor mijn ogen afspeelt. Jongeren die volledig gefrustreerd (en getraumatiseerd) niet meer naar school willen of mogen gaan. Dan maar de dagopvang in een ander centrum, die heel vrijblijvend en laagdrempelig werkt, met als resultaat dat de meeste van onze “zwaardere gevallen” niet of maar enkele uurtjes gaan.

Ja er is personeelstekort, en door een tekort aan mature jobkandidaten moeten de vacatures worden ingevuld door pas afgestudeerde jongeren / stagiairs en jobstudenten die zich tevreden stellen met avond- en weekendwerk in combinatie met een laag loon. En er zijn uiteraard véél te weinig crisisplaatsen door de eeuwige besparingen in de “psychische” welzijnssector in combinatie met de steeds hogere prestatiedruk in de maatschappij.

En toch ben ik ervan overtuigd dat we ondanks de enorme beperkingen meer zouden kunnen betekenen voor deze cliënt jongeren én hun (vaak ook met psychische problemen kampende) ouders.

Als ik mijn welzijnswerk (Energie- & relaxatie therapie en Kunstzinnig Dynamisch Coaching) op mijn werk vermeld, worden de ogen nét niet opgehaald. Wat een zweverig gedoe. Héél misschien is het een idee om een vrijwilliger yoga te laten doen met de jongeren tijdens de vrijblijvende dag-opvang activiteiten. Maar om dit in te zetten als therapievorm, dààr zijn toch te weinig wetenschappelijke bewijzen voor...

En dan hoor je een van de jongeren die al heel de voormiddag loopt te ijsberen en hyperventileren zeggen tegen de lieve huisbewaarster/kokkin dat hij schrik heeft om op time-out te moeten gaan. Dat hij wel weet dat hij niet spoort. Dat hij zich nergens waar hij komt kan gedragen naar de verwachtingen. Dat zijn diagnoses hem dat verhinderen. Dat het hopeloos is voor hem.

Kijk, zo een jongen zou ik dan zo graag helpen, wil ik laten landen in zijn lichaam en terug goed leren ademen, wil ik laten voelen waar zijn mentale kracht ligt, wil ik laten schilderen waar zijn beperkende overtuigingen ontstaan zijn, wil ik een bolletje klei in zijn handen stoppen om een buddha beeldje te maken voor zichzelf. Een beetje zoals Mila uit mijn blog van enige tijd geleden. Wiens mama ook werd opgenomen in de klassieke pschychatrie (het aantal KOPP’s* in de bijzondere jeugdzorg is alarmerend) en die na de Energy Flow Creatie reeks zo blij belde dat ze haar laatste studiejaar geslaagd was dankzij mij!

Maar om dàt te mogen doen, moet het beleid openstaan om van de platgetreden paden af te gaan, om de psychotherapie te durven aanvullen met alternatieve coaching , om medicatie niet te zien als (enige) soelaas, om het “normaliseren” van deze jongeren niet prioritair te stellen.

Tot op heden durf ik mijn kop niet uit te steken. De collega’s die ik in vertrouwen neem, raden me dit ook af. Bijt je tanden er niet op kapot Kris, je zou de eerste niet zijn…

En toch, tòch kan ik het niet laten om te dromen van een betere, meer omvattende ondersteuning in de geestelijke gezondheidszorg. Zeker en vooràl bij jongeren, onze toekomst voor een meer sociaal gedragen maatschappij!

Ben jij het met me eens? Of heb jij (als professional of als patiënt) ook ervaringen die positief kunnen bijdragen aan mijn verhaal? Heb jij expertise in KOPP*, ADHD, ODD (en andere diagnoses die in dit geval gesteld worden) en wil jij meewerken aan een draagvlak om alternatieve coachings & lichaamstherapie meer aanvaard te maken in combinatie met de klassieke benadering?
Stuur me dan even een pm of een mailtje, want samen kunnen we vast meer betekenen dan alleen!

*Kopp is kinderen van ouders met psychische problemen.

https://www.kristinjuliette.com/blog/meet-mila-de-zeemeermin
https://www.kristinjuliette.com/jongeren-coaching.html

8 Reacties

Chantal Cools link

12/11/2019 03:03:06 pm

Hallo Kris ik vind dat we onze kop niet in het zand moeten steken. De kinderen helpen begint al bij de ouders. Il wil er graag aan meewerken. 🙏🏻🦋

Antwoord

Kristin

12/11/2019 05:41:35 pm

Dag Chantal,
Dankjewel , en dat is absoluut waar van die ouders! Super dat je wil meedenken! Ik probeer nu wat animo te krijgen over het onderwerp en ga daarna zien hoe we een soort van platvorm kunnen creëren (als het nog niet bestaat) om echt aan de bel te gaan trekken. Kan je nog even toelichten wat jouw ervaring met het onderwerp is (ik weet uiteraard dat je kinder yoga geeft)? Dankjewel!

Warm Liefs X Kristin

Antwoord

Janine Eggebeen link

12/11/2019 03:10:53 pm

Hey, ik volg je al een tijdje op Fb en je oproep resoneert.... Wat moedig van je, dat je ondanks het tegenadvies de stap toch waagt!
Ik weet niet juist wat ik je kan bieden, ik zit nl op dit moment midden in een echtscheiding, heb een winkel èn het is de drukste tijd van het jaar, maar ik ben me al een tijd aan het heroriënteren en wil 'meer'... Inhoudelijker werken en iets met mijn oorspronkelijke achtergrond als ergotherapeut doen.
Vraag die daarbij steeds blijft terugkomen is 'hoe kan ik mensen helpen om te zien hoe sterk ze zijn en dat ze liefde en blijdschap in zichzelf kunnen vinden....'
En hoe mooi zou het zijn als je daarbij niet - zoals ik en velen met mij- hoeft te wachten om er zèlf pas halverwege je leven achter te komen, maar iemand ontmoet, die je al op jongere leeftijd met die wijsheden in contact brengt?
Ik kan me op dit moment niet vrijmaken om vrijwilligerswerk te doen, maar ik ben zeker bereid mee te brainstormen over hoe je meer vorm zou kunnen geven aan het daadwerkelijk helpen van deze jongeren.
Ik heb zelf ook 4 kinderen (van 22, 20, 17 en 12 jaar) dus kan me wel een voorstelling maken van hun leefwereld....
Laat het maar weten als je denkt dat ik iets voor jou en/of je jongeren kan betekenen!
Warme groet. Janine

Antwoord

Kristin

12/11/2019 05:44:33 pm

Dankjewel Janine! Ik ga alleszins uitpluizen hoe ik hier verder vorm aan kan geven. Hoe we een stem kunnen vormen voor zij die het nodig hebben en zelf niet kunnen. Warm Liefs X

Antwoord

Ellena crokaert link

12/11/2019 03:31:44 pm

Dag Kristin,

Na 20j gewerkt te hebben in een voorziening voor kinderen met autisme, adhd, spraak-taalproblematiek en gedragsproblematiek, ben ik een volledige andere weg ingeslaan.
Ik ben in een zware burn-out terecht gekomen.
Tijdens en na de geboorte van mijn zoontje.

Ik ben tot het besef gekomen dat werken in een officiële voorziening mijn pad niet meer is.
Na stevige zelfreflectie en coaching door Kim Van Langenhove is Intuïtief ouderschap ontstaan.

Met intuïtief ouderschap wil ik ouders weer tot de essentie brengen in het ouderschap.
Namelijk de ouders weer laten voelen wat hun kind en zijzelf als ouder nodig hebben, zodat het ouderschap weer leuk wordt.

Door onze maatschappelijke tendensen staat het ouderschap onder enorme druk. En daar wil ik een halt aan roepen.

De ouders en kinderen verdienen beter. Neem gerust een kijkje op mijn website.

Misschien kunnen we samen wel iets betekenen voor elkaar. Ik volg je al een tijdje en zie dat dus zeker zitten.

Veel liefs,

Ellena

Antwoord

Kristin

12/11/2019 06:00:02 pm

Dag Ellena,
Inderdaad ik ken jou ook al hoor. We zijn met gelijkaardige dingen bezig inzake gezin ondersteuning bieden als hoeksteen van de maatschappij. Ik ben vooral benieuwd naar je ervaring binnen die voorziening. Het is dàt wat ik ook wil aankaarten. Want een privé aanbod is nodig en erg waardevol (en dat doe ik ook met mijn eigen coaching) maar de gezinnen in zo een voorzieningen hebben dit ook nodig en dan is de drempel naar de privé praktijk vaak te hoog... Dus moest ook jij hier een bijdrage willen leveren (hoe weet ik zelf nog niet) dan hoor ik graag hoe jij daar mogelijkheden ziet. Warm Liefs X

Antwoord

charis

12/14/2019 10:38:20 am

hoi Kristin, ik heb zelf al langere tijd het gevoel dat er meer voor kinderen/jongeren moet gedaan worden. Zelf werk ik met energetische healing en als medium kan in heel fijn intunen op de gevoelens enzo van iemand, waardoor ik snel naar de kern kan gaan. Dat is natuurlijk al helemaal zweverig voor veel mensen, maar ik haal wel mooie resultaten en mensen voelen zich door een reading ook begrepen in hun gevoelens en gedachten, die ze mss zelf niet goed kunnen uiten en die in een reading vertaald worden. Ik hoor het wel als je denkt dat ik een bijdrage zou kunnen zijn :-)

Antwoord

Anja link

12/14/2019 10:07:44 pm

Beste Kristin
Ik ben blij dat er moedige mensen zijn zoals jij die hun nek durven uitsteken. Als maatschappelijk werker én psychotherapeut ben ik al meer dan twintig jaar werkzaam in de sociale sektor. In verschillende organisaties botste ik op een gebrek aan wérkelijke betrokkenheid, aan ruimte om out-of-the-box te denken, op een beperkende 'ambtenaren'mentaliteit ('wij voeren uit wat men ons vraagt'), ... Bij het solliciteren vormt mijn maturiteit én mijn psychotherapeut-zijn juist een belemmering. Ik ben te duur, niet kneedbaar genoeg, ... In één van mijn werkomgevingen stapte een jongere (KOPP-kind) uit het leven op een gruwelijke manier, na een lijdensweg van 15 jaren met twee vechtscheidende ouders met allebei een psychiatrische problematiek. De opmerking van een 'professional' was: 'hij heeft het zelf gewild'. Ik denk het niet, meneer de 'professional'. Hij had misschien een ander leven gewild met minder lijden en méér begripvolle professionals.

Antwoord

Laat een antwoord achter.

Author = Kris

Ik ben een creatieve ziel op zoek naar "mijn pad" waar creativiteit, bewust leven en verbinden een grote rol spelen.

Met mijn blog hoop ik ook jou te inspireren tot het ontwikkelen van je creativiteit en het tonen van je kwetsbaarheid.